London Eye to olbrzymi diabelski młyn (właściwie określenie, to koło obserwacyjne), który powstał w Londynie z okazji rozpoczęcia nowego tysiąclecia. Stąd też jego oficjalna
nazwa – Millennium Wheel (Koło Milenijne). Budowano go w latach 1999-2000, został otwarty o godzinie 20:00, 31 grudnia 1999 roku, przez ówczesnego premiera Tony’ego Blaira. Później wprowadzano jeszcze niektóre poprawki konstrukcyjne, na stałe uruchomiono go więc w marcu 2000 roku. Do budowy koła użyto około 1700 ton stali. Nad projektem pracowała szóstka architektów: Nic Bailey, David Marks, Malcolm Cook, Steven Chilton, Julia Barfield i Mark Sparrowhawk.
London Eye leży w dzielnicy Lambeth, na południowym brzegu Tamizy, na końcu parku Jubilee Gardens. W bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się dwa mosty – Hungerford i Westminster.
Górny wysięg znajduje się 135 metrów nad ziemią. Przy dobrej pogodzie mamy szanse na obejrzenie okolicy o promieniu około 40 km. Koło kręci się z niewielką prędkością (około 0,9 km/h), dzięki czemu zabieranie i wysadzanie pasażerów może odbywać się bez zatrzymania. Zatrzymuje się jedynie wówczas, gdy w grę wchodzi zabranie lub wysadzenie z koła pasażerów niepełnosprawnych lub inwalidów. Rocznie z tej atrakcji turystycznej korzysta ponad 3,5 miliona odwiedzających.
Jest to czwarte co do wielkości na świecie koło obserwacyjne,spośród wszystkich, które dopuszczono do eksploatacji. Posiada ono 32 owalne kapsuły o wadze 10 ton. Każda z nich ma klimatyzację i mieści się w niej dwadzieścia pięć osób.
