Brytyjskie Lake District, czyli Kraina Jezior, to górzyste tereny w północno-zachodniej Anglii, znane głównie z pięknie położonych zbiorników wodnych. Brytyjczycy rzadko używają pełnej nazwy Lake District, skracają ją zazwyczaj do The Lakes (Jeziora) lub Lakeland (Ziemia Jezior). Wbrew tej nazwie, tylko w jeden z tamtejszych zbiorników wodnych rzeczywiście nazywa się jeziorem (lake), jest to Bassenthwaite Lake. Reszta to albo stawy (tarnes), albo wody (waters) lub meres (rodzaj jeziora nie mający odpowiednika w polskiej terminologii).
Lake District to popularne miejsce do wypoczynku, do dziś uważane za jedno z najbardziej interesujących w całej Wielkiej Brytanii. Czyste wody Jezior, to doskonałe środowisko dla wędkarzy, którzy łowią tam przede wszystkim sielawę. W ostatnich latach jeziora są zamieszkane przez sporą populację jazgarzy, które mimo kontynentalnego pochodzenia z powodzeniem rozprzestrzeniły się w Szkocji. Stamtąd dotarły m.in. do Lake District.
Na początku XIX wieku obszar ten znalazł swoje miejsce w poezji angielskiej, głównie za sprawą grupy, nazywanej nieformalnie „angielskimi poetami jezior” (Lake Poets), do której należeli m.in.: William Wordsworth (1770-1850), Samuel Taylora Coleridge (1772-1834) i Robert Southey (1774-1843). Byli to romantycy i sentymentaliści, którzy część swojej twórczości poświęcili opiewaniu piękna Krainy Jezior.
Najczęściej odwiedzaną częścią tego obszaru jest położony centralnie Park Narodowy Lake District, wyznaczony w tej formie w 1951 roku. Jest to największy z trzynastu parków narodowych w Anglii i Walii, drugim co do wielkości w Wielkiej Brytanii (po szkockim parku Cairngorms).
