Połonina Wetlińska to pasmo górskie i połonina Bieszczad Zachodnich. Jest rozległym, niezwykle malowniczym masywem o kilku wierzchołkach z kontynuacją w postaci góry Smerk oddzielonej przełęczą Mieczysława Orłowicza z licznymi szlakami turystycznymi.
Stoki południowo-zachodnie stromo spadają w dolinę Wetlinki, zachodnie do doliny Prowczy i Nasiczniańskiego Potoku. Północno-wschodnie przechodzą w długie grzbiety, łagodnie opadające ku dolinie Sanu.
Przez Przełęcz Wyżną łączy się z pasmem górskim zwanym Działem, ponad wsią Wetlina.
Najwyższym szczytem Połoniny jest Roh (1255 m n.p.m.), pozostałe kulminacje to Osadzki Wierch, Hasiakowa Skała, Hnatowe Berdo i Szare Berdo. Znajdują się w większości na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Najwyższe partie pokrywają bieszczadzkie połoniny a nieco niżej przepiękne lasy bukowe. Tuż pod Hasiakową Skałą znajduje się najwyżej położone schronisko bieszczadzkie „Chatka Puchatka”.
Połonina Caryńska to połonina i masyw górski położony pomiędzy dolinami Prowczy i Wołosatego. Na północy przełęcz Przysłup Caryński oddziela masyw od szczytu Magura Stuposiańskiej (1016 m n.p.m.) stanowiący kulminację masywu.
Od południa przez Wyżniańską Przełęcz graniczy z masywem Dział. Wyróżnia się tutaj cztery kulminacje z najwyższym Kruhlym Wierchem (1297 m n.p.m.). Panorama z Połoniny Caryńskiej jest rozległa, rozciągając się we wszystkie strony na masyw Wielkiej Rawki, Połoninę Wetlińską i szczyty polskich Bieszczadów z Tarnicą i Haliczem. Prowadzi tu szlak czerwony z Berehów Górnych do Ustrzyk Górnych lub szlakiem zielonym z Małej Rawki przez Bacówkę pod Małą Rawką i Przełęcz Wyżniańską.
Obie połoniny objęte są ochroną w ramach Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Jedna odpowiedź na „Polska Połoniny Caryńska i Wetlińska”