Auksztocki Park Narodowy jest parkiem narodowym rozciągającym w północno-wschodniej Litwie , około 100 km na północ od Wilna . Założona w 1974 roku, jest najstarszym z pięciu parków narodowych na Litwie.
Początkowo nosił nazwę Litewskiej SRR Parku Narodowego podkreślić, że był to pierwszy taki park w republice. W 1991 roku, cztery inne parki powstały i zostały przemianowane po etnograficznych regionów Litwy . Park został przemianowany po Auksztocki.
Park zajmuje obszar 405.7 km ². Ignalina dzielnicy gminy kontroluje około 50% powierzchni. Utena i Święciany gmin powiatu kontrola 25%. Obszary ściśle chronione zajmują 2,1%. Można wejść do tego terytorium, wyłącznie z towarzyszącym pracownik parku. Ponad 70 procent jej terytorium jest objęta lasu. 80 procent lasów jest sosna stoi, niektóre osiągnięcia 200 lat.
Sześćdziesiąt cztery gatunki roślin, osiem gatunków grzybów, i 48 gatunków ptaków, które znajdują się w parku znajdują się w Czerwonej Księdze Litwy. Park słynie z różnorodności biologicznej – 59% wszystkich gatunków roślin na Litwie można znaleźć w parku, który obejmuje mniej niż 1% terytorium Litwy.
Na terenie parku narodowego istnieje 116 wiosek, w których mieszka około 2300 mieszkańców. Pierwsze wsie datuje się na wczesny XIV wiek (Wilno, stolica Litwy wzmiankowana po raz pierwszy w źródłach pisanych w 1323 roku). Najbardziej znaną z wiosek jest Palūšė gdzie znajduje się jednocześnie administracja parku.
W mieście znajduje się również kościół zbudowany w 1750 roku. Kościół uważany jest za najstarszy, drewniany kościół na Litwie. Stripeikiai to najstarsza wieś w parku, w której znajduje się muzeum pszczelnictwa. Na terenie parku znajduje się wiele malowniczych wsi, które zachwycą każdego, zagranicznego turystę.