[Not a valid template]W przeszłości kulturę kraju kształtowali kolejni najeźdźcy, którym udało się przejąć kontrolę nad krajem – Fenicjanie, Rzymianie ( a wraz z nimi Żydzi), Arabowie a wreszcie Francuzi. W ostatnich wiekach przeważały wpływy islamu natomiast obecnie, dzięki rozwojowi turystyki widoczny jest coraz większy wpływ kultury Europy Zachodniej.
Tunezja jest krajem arabskim, co w znacznej mierze definiuje tutejszą kulturę. Dzień organizują modlitwy, których jest 5, do modlitwy wzywa muzzin. Najważniejsza ma miejsce w piątek popołudniu, kiedy kazanie w meczecie wygłasza imam. Stąd główną budowlą w miastach, miasteczkach i na wsiach jest meczet z minaretem.
Religia w Tunezji
Rytm życia religijnego, a co za tym idzie także codziennego reguluje kalendarz księżycowy, hidżra. Ramadan jest świętem ruchomym i trwa miesiąc, w tym czasie muzułmanie poszczą od świtu do zmroku, dlatego w tym okresie nietaktem jest jeść na ulicy w ciągu dnia. Koniec postu wyznacza święto Aid Esseghir, mieszkańcy kraju zakładają wówczas najlepsze ubrania i udają się do przyjaciół z podarkami. W ramadanie będziemy mieć problem z kupieniem podstawowych artykułów, urzędy i banki są otwarte krótko, w czasie kilkudniowych obchodów końca postu nie funkcjonuje w zasadzie nic.
Islam zabrania picia alkoholu, ale jest on dostępny w większych miastach.
Życie toczy się wokół rodziny, jej członkowie wspierają się we wszystkich poczynaniach, dbanie o jej honor jest sprawą honorową. Z okazji narodzin, obrzezania i małżeństwa odbywają się huczne zabawy, szczególnie ciekawe na wsiach. Jednak tylko w uroczystości zaślubin mogą uczestniczyć osoby spoza rodziny.
Na kulturę Tunezji duży wpływ miał protektorat Francji, trwający 75 lat. W tym czasie poprawiły się warunki bytowe i zdrowotne, zaczęła reforma w zrównaniu praw kobiet i mężczyzn. Nadal jednak w kawiarniach można spotkać głównie mężczyzn, kobiety pojawiają się rzadko.
[Not a valid template]Mieszkańcy to przede wszystkim potomkowie Berberów, przybysze określają ich jako otwartych, przyjaźnie nastawionych i miłych, o ile okazuje się szacunek ich kulturze. Rozmowy w czasie podróży często owocują zaproszeniem do domu na obiad i nocleg.
W użyciu jest język francuski oraz arabski, angielskim posługują się sporadycznie, głównie w większych miastach i ośrodkach turystycznych.
Miasta i ośrodki turystyczne charakteryzują się większą laicyzacją, przywiązanie do tradycji i zasad postępowania zgodnie z zasadami religii jest tu mniejsze.
