Park Narodowy znajduje się w pobliżu granicy z Bośnią i Hercegowiną, w środkowej części kraju, około 140 km od Zagrzebia.
Założony w 1949 r. zachwyca 16 wspaniałymi jeziorami krasowymi, połączonymi wodospadami.
Tworzą je dwa zespoły połączonych kaskadowo jezior, zasilanych przez wody powierzchniowe potoków Crna, Bijela rijeka i wielu innych. System rozpoczyna rzeka Plitwica. Oddzielają je malownicze groble z trawertynu, na których tworzy się ponad 9 wodospadów. Łączna długość jezior wynosi ponad 8 km, a powierzchnia około 200 ha. Wzdłuż wodnych kaskad przygotowano ponad powierzchnią wody kładki dla turystów. Możemy z nich podziwiać przezroczystą wodę, zmieniającą barwę od lazuru poprzez błękitny do turkusowego i zielonego. Kaskady porastają długie, zielone brody mchu.
Rośnie tutaj 1100 gatunków roślin, między innymi ogromne buki, jodły, klony jawory, dęby i wiązy górskie. Bujne lasy jodłowo-bukowe tworzą Puszczę Dynarską. Łąki zaścielają kolorowe kwiaty ponad 50 gatunków storczyków europejskich, w tym obuwik pospolity. Podmokłe łąki zamieszkują czarne bociany a na skałach kanionu Korany znajdują się gniazda sokołów wędrownych. Prawdziwymi władcami parku są jednak niedźwiedzie brunatne i rysie.
Na teren Jezior Plitwickich prowadzą cztery wejścia, obsługiwane przez rozległe parkingi i centra turystyczne. Wyznaczone trasy można pokonać pieszo, niewielkimi statkami pasażerskimi lub pociągami. Najkrótszą przejdziemy teren w zaledwie 2 godziny, najdłuższą nawet w 8 godzin. Nie wolno opuszczać oznakowanych ścieżek, biwakować, rozpalać ogniska, łowić ryb czy kąpać się w jeziorach.
Według legendy Jeziora powstały po długiej suszy, w czasie której wyschła nawet rzeka Czarna. Nie pomogły gorące modlitwy mieszkańców ani ofiary składane rozmaitym bóstwom. Wtedy w dolinie pojawiła się Czarna Królowa z przepysznym orszakiem, po wysłuchaniu wieśniaków sprowadziła burzę. Ulewny deszcz padał tak długo, aż powstały Jeziora.
W rzeczywistości fenomen tego miejsca leży w wysokim nasyceniu tutejszej wody w związki wapnia z kresowego podłoża. Woda uderzając o skały, tworzy mikrokryształy osadzające się na mchu i porastającej brzegi roślinności - w ten sposób, w ciągu niezliczonej ilości lat, powstał trawertyn, tworzący obecne zapory i kaskady. Tamy z trawertynu zatrzymują wodę, tworząc jeziora, wodospady i jaskinie.
