W 1990 r. po rozpadzie Jugosławii, Chorwacja zyskała niepodległość ale przypłaciła to znacznymi zniszczeniami. Podczas wojny domowej zdewastowano dużą część zabytkowych miast jak Pula, Split, Dubrownik a infrastruktura turystyczna uległa zniszczeniu. W kolejnych latach turyści odwiedzali głównie wybrzeże dalmatyński i Istrię, nie zapuszczając się w głąb kraju, gdzie można było spotkać pola minowe. Od 1997 r. przemysł turystyczny jest stopniowo odbudowywany.
Obecnie kraj zamieszkuje prawdziwa mieszanka etniczna, Zagrzeb i Istrię zamieszkują Albańczycy i Bośniacy, w Slawonii i Moslavinie Czesi, w Zagrzebiu, Rijece i Slawonii głównie Serbowie, oprócz nich także Niemcy, Austriacy, Polacy, Rusini, Słowacy, Słoweńcy, Ukraińcy, Węgrzy i Włosi.
Większość mieszkańców wyznaje katolicyzm, spotkamy także prawosławnych, muzułmanów i protestantów oraz niewielką liczbę Żydów.
Obchody Świąt Bożego Narodzenia wyglądają tu nieco inaczej niż u nas, okres zaczyna się już 6 grudnia, tydzień potem - 13 grudnia obchodzony jest dzień św. Łucji kiedy odziany w białą płachtę „Dziadek Mróz” rozdaje dzieciom suszone figi, orzechy i inne przysmaki.
Od wiosny w całym kraju mają miejsce imprezy kulturalne jak Festiwal w Dubrowniku, Wieczory Muzyczne w kościele św. Donata w Zadarze, Festiwal Filmowy w Puli, Karnawał w Rijece. W maju warto wybrać się na Tydzień Tańca Współczesnego, następnie Zagrzebskie Letnie Wieczory, w lipcu Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny w okolicach Trgu Bana Jelacicia w Górnym Mieście.
Począwszy od XIX w. centrum kultury kraju znajduje się w Zagrzebiu, gdzie już w 1797 r. otwarto pierwszy chorwacki teatr. Występowali tam początkowo aktorzy i muzycy z Austrii i Niemiec, potem głównie wykonawcy krajowi. Powstało Narodowe Ilyryjskie Towarzystwo Śpiewacze, pojawił się kierunek w sztuce, muzyce i literaturze poświęcony walce o niepodległość.
W kraju znajdziemy 6 obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Bazylika Eufrazjana w Porecu, powstała na miejscu niewielkiego oratorium z III w. Trzy wieki później biskup Eufrazjan wybudował kościół wraz z budynkami pomocniczymi, przepięknie zdobione bizantyjskimi mozaikami.
Wysoką nawę główną bazyliki oddzielają od pozostałej części kolumny zdobione bogato motywami roślinnymi. W nawie środkowej zachowały się najpiękniejsze z mozaik, zdobiące także XIII - wieczne cyborium nad ołtarzem. Mozaiki podłogowe przy wejściu datowane są na IV i V w. W kaplicy umieszczono sarkofag patrona miasta, św. Maura, wykonany w XIII w.
Katedra św. Jakuba w Sibeniku sąsiaduje z pięknym ratuszem, wybudowanym w XVI w. Katedra jest jednym z najpiękniejszych przykładów budownictwa gotyckiego w tej części Europy. Portal główny i boczny ukrywa rzeźby Adama i Ewy zachowane z poprzedniego, romańskiego kościoła. Budowę świątyni gotyckiej rozpoczęto w 1431 r. i trwała do 1536 r., powstała z ciosanego kamienia wydobywanego na wyspach chorwackich, bez użycia spoiwa.
Pałac Dioklecjana w Splicie zbudowano na przełomie III i IV wieku jako luksusowa willa o wymiarach 214 x 175 m. Poprzeczna ulica rozdziela część przeznaczoną dla gwardii cesarskiej od części reprezentacyjnej. Przestrzeni strzegą bramy - Żelazna, Złota, Srebrna i Brązowa. Od południa rezydencja wychodziła na wybrzeże morza, do naszych czasów zachował się tutaj kolumnowy portyk. Zachowało się także ośmiokątne, otoczone kolumnadą mauzoleum cesarza Dioklecjana.
Na Liście UNESCO znajduje się także stare miasto w Trogirze z katedrą św. Wawrzyńca z 1193 r., średniowieczna starówka w Dubrowniku (baszty w murach miejskich z X w.) oraz Park Narodowy Jeziora Plitvickie.
