Podróż – dokumenty
Udając się na Kubę w celach turystycznych trzeba posiadać kartę turysty – Tarjeta de Turisto – to rodzaj wizy, która jest wydawana wyłącznie w celach turystycznych. Kartę turysty można kupić w niektórych biurach podróży, a także w konsulacie kubańskim – kosztuje 22 euro.
Ważna jest przez 30 dni od momentu przekroczenia granicy. Po tym terminie, a także w przypadku podjęcia pracy wymagana jest wiza pobytowa. Można się o nią ubiegać w konsulacie kubańskim, a także na miejscu w Departamencie do Spraw Imigracji i Cudzoziemców – Imigracion y Extranjeria. Koniecznie trzeba będzie przedłożyć paszport, bilet lotniczy i dowód opłacenia zakwaterowania, a także wykupić znaczki skarbowe.
Dziennikarze, którzy chcą na Kubie przygotowywać materiały dziennikarskie, muszą mieć koniecznie akredytację – jest to bardzo rygorystycznie przestrzegane. W przypadku braku akredytacji grozi oskarżenie o szpiegostwo.
Kolejnym wymogiem stawianym przez władze kubańskie jest posiadanie ważnego biletu powrotnego lub dowodu, że podróż będzie kontynuowana do innego państwa.
Paszport musi być ważny minimum 90 dni od daty zakończenia pobytu na Kubie. Turyści indywidualni muszą mieć minimum 100 CUC na każdy dzień pobytu. By spełnić ten warunek wystarczy posiadać karty kredytowe, ale uwaga, nie są uznawane amerykańskie karty kredytowe. Konieczność udokumentowania środków pieniężnych nie dotyczy turystów z grup zorganizowanych.
Służby graniczne mogą odmówić prawa przekroczenia granicy bez podania powodu. Przed odprawą celną trzeba wypełnić formularz Tarjeta Internacional de Embarque y Desembarque. Po podstemplowaniu przez służby celne trzeba go zachować i okazać przy wylocie z kraju. Bez niego nie będzie możliwości opuszczenia wyspy, a uzyskanie nowego jest niezwykle trudne i zajmuje dużo czasu i nerwów.
Przy wyjeździe z Kuby trzeba wnieść obowiązkową opłatę lotniskową w wysokości 25 CUC. Bez jej dokonania niemożliwa jest odprawa celne.
Przepisy celne:
Na terytorium Kuby nie wolno wwozić owoców, warzyw, pokarmu dla zwierząt, nasion, sadzonek. Zakaz dotyczy także żywności jeśli nie jest hermetycznie opakowana. Jeśli żywność jest hermetycznie opakowana na opakowaniu muszą być widoczne dane producenta, termin ważności oraz waga produktu.
Wywieźć można 4 butelki alkoholu, do 50 cygar i do 3 dużych muszli (jednak uwaga – muszli nie wolno przywozić na terytorium UE) – przy większej ilości trzeba przedstawić dowód zakupu ze sklepu dewizowego.
Zakazane jest wywożenie dzieł sztuki, antyków i przedmiotów rzemiosła artystycznego o większej wartości bez zgody Departamentu Dziedzictwa w Ministerstwie Kultury Registro Nacional de Bienes Culturales.
Całkowicie zakazany jest wywóz zwierząt chronionych i endemicznych, a także skór i wyrobów z tych gatunków.
Waluta:
Obowiązującą walutą na Kubie jest peso kubańskie (peso nacional) CUP 1 peso = 100 centavos, jednak turyści mogą posługiwać się peso wymienialnym (peso convertible) CUC 1 peso = 100 centavos.1 CUC to około 24 CUP. Obecny kurs 1 euro około 1,27 CUC.
Na Kubie nie można płacić w USD, najlepiej jest więc zabrać ze sobą euro – wymiana tej waluty zwolniona jest z podatku. Natomiast wymieniając USD trzeba zapłacić 10 proc. podatek.
Nie akceptowane są karty kredytowe oraz czeki podróżne wydane przez banki amerykańskie lub banki z kapitałem amerykańskim. Warto więc dokładnie sprawdzić przed wylotem, czy będzie się można posługiwać kartami kredytowymi przyznanymi w Polsce.
Sieć bankomatów na Kubie właściwie nie istnieje. Pieniądze z karty kredytowej można pobrać w jednym z trzech banków Banco Nacional de Cuba (Banco Credito y Comercio), Banco Financiero Internacional, Caja de Ahorros. Ich placówki znajdują się w każdym większym mieście.
W razie potrzeby pieniądze na Kubę można przekazać za pośrednictwem Agencji ASISTUR S.A. Wpłaty dokonać trzeba w euro.
Bezpieczeństwo:
Kuba jest krajem stosunkowo bezpiecznym, jednak są miejsca w które nie należy się zapuszczać po zmroku. Ostrożność trzeba także zachować w przypadku przerw w dostawie energii elektrycznej. Zdarzają się przypadki kradzież aparatów, wyrywanie torebek, ale raczej sporadycznie. Policja chętnie pomaga w razie kłopotów, nawet zwykła drogówka.
Dla własnego bezpieczeństwa należy unikać kontaktów z opozycją kubańską i organizacjami, które nie mają oficjalnego poparcia państwa. W przypadku złapania – a trzeba pamiętać, że wokół turystów zawsze jest sporo agentów – grozi deportacja lub areszt. W przypadku zatrzymania trzeba samemu opłacić koszty pobytu w areszcie – doba kosztuje 37 CUC.
Informacje dla kierowców:
Polskie prawo jazdy jest akceptowane i uznawane za równorzędne z kubańskim przez 6 miesięcy. Jednak warto postarać się o dokument międzynarodowy – niektórzy policjanci, a także agenci wynajmujący samochody nie chcą uznać dokumentu wypisanego w obcym języku.
Ubezpieczenie samochodu i innych pojazdów jest najczęściej wliczone już w cenę wynajmu, jednak warto to dokładnie sprawdzić przed podpisaniem umowy. Sieci wypożyczalni: Rex, Cuba Car, Transtur. Paliwo należy kupować jedynie na stacjach Oro Negro i Cupet. Na niektórych odcinkach autostrad pobierane są opłaty. W miastach często zdarzają się włamania do samochodów.
Pozostałe informacje:
Turyści, którzy chcą wynająć indywidualne kwatery – casas particulares – lub zatrzymują się u znajomych muszą się zameldować w delegaturze Imigracion y Extranjeria.
Warto także zwrócić uwagę na wagę bagażu – jeśli jego ciężar przekracza dopuszczalny limit wyznaczony przez przewoźnika, trzeba będzie uiścić opłatę na rzecz państwa kubańskiego.
Od kilku lat dozwolone są kontakty homoseksualne.
Na Kubie trzeba cofnąć czas o 6 godzin. Podróż samolotem na wyspę trwa 12 godzin.
Poruszanie się po Kubie bez samochodu bywa trudne. Komunikacja publiczna działa fatalnie.
Polskie MSZ zaleca korzystanie z bezpiecznych sieci taksówkowych Panatax (tel. 855 55 55), Taxi Fenix S.A. (tel. 866 66 66), Taxi OK (tel. 877 66 66), Pan Tran (tel. 873 14 11).
Nie wolno przebywać w strefach zakazanych, w tym w pobliżu bazy wojskowej Guantanamo.
Napięcie na Kubie wynosi 110 V więc przed wyjazdem dobrze jest kupić odpowiedni adaptor i transformator.