[Not a valid template]Największą atrakcją pustynnego państwa są najwyższej klasy zabytki, znakomicie zachowane przez suche powietrze.
Liczne wykopaliska, prowadzone w całym kraju, wydobywają na światło dzienne osady z czasów neolitu, hellenistyczne miasta, rzymskie obozy wojskowe czy arabskie twierdze.
Jordańczycy są przyjaźnie nastawieni do przybyszów, którzy co roku przyjeżdżają tutaj z Europy, USA, Azji Wschodniej i rejonu Pacyfiku. Nie są jednak nachalni i chociaż powszechny jest język arabski, w wielu miejscach porozumiemy się po angielsku.
Stolica kraju, Amman znakomicie łączy starożytność z nowoczesnością, mieszka tutaj prawie połowa ludności kraju. Miasto jest także głównym węzłem komunikacyjnym kraju, stąd biorą początek ważniejsze trasy zwiedzania.
Pierwsza z nich prowadzi z pewnością nad Zatokę Akaba Morza Martwego, ciepłe kąpiele mają właściwości leczenia chorób stawów i skórnych. Warto skorzystać z okładów z bogatego w mikroelementy, czarnego błota. Według legendy, w zatoce zatopione zostały biblijne miasta, Sodoma i Gomora, zniszczone przez swoje grzechy jak opowiada Stary Testament.
Religia w Jordanii
W kraju wiele jest miejsc biblijnych, według tradycji judeochrześcijańskiej z Góry Nebo, nieopodal Madaby Mojżesz miał zobaczyć Ziemię Obiecaną. Na szczycie znajduje się Sanktuarium Mojżesza z parkiem archeologicznym.
Malownicze krajobrazy pustyni nadają charakter całej powierzchni Jordanii, do najpiękniejszych zaliczana jest Wadi Rum z piaskiem mieniącym się barwami od żółtej do ceglastej. Wyjątkową atrakcją jest nocleg na pustyni w namiotach, z pysznym jedzeniem, muzyką i tańcami przy buzującym ognisku.
Rytm życia wyznaczają tutaj święta i zwyczaje islamu, na przykład dniem wolnym od pracy jest piątek, zamknięte są sklepy, większość banków, urzędy i punkty usługowe. Ramadan, dziewiąty miesiąc w kalendarzu islamskim, oznacza dla muzułmanów post od rana do zmierzchu. Turystów oczywiście nie obowiązuje, jednak grzeczniej jest nie jeść w tym czasie na ulicy. Post kończy się po zachodzie słońca, na ulice powraca życie a mieszkańcy zasiadają do posiłków. Ramadan jest świętem ruchomym, kalendarz islamu opiera się na roku księżycowym, który jest krótszy od słonecznego.
Mieszkańcy są przyjaźni i otwarci, bez skrępowania wypytują o życie osobiste, stan cywilny. Czas także upływa tu nieco inaczej, Arabowie nie lubią się śpieszyć a punktualność nie jest najważniejszą zaletą.
