Choć całe miasto jest w dużej mierze chińskie, to sama chińska dzielnica (Chinatown) w Singapurze jest jednak dość wyjątkowym miejscem w tym wielokulturowym mieście. Obszar ten jest w języku chińskim znany jako Niu Che Shui. Dominującym dialektem języka chińskiego w singapurskim Chinatown jest kantoński.
Spory obszar Chinatown został zachowany w starym stylu, z myślą o turystach, jednak największa część dzielnicy łączy się płynnie z Central Business District, ponieważ miejsca, w których singapurscy Chińczycy pracują, niczym nie różnią się od siedzib zagranicznych korporacji w dzielnicy biznesu.
Główną atrakcją Chinatown jest właściwie samo miasto. Wielu miejscom przywrócono ich dawny wygląd, ze starymi sklepami, w których sprzedaje się wszystko, co można wykonać z tworzyw sztucznych. Posążki Buddy stoją obok suszonych koników morskich. Pod względem handlowym Chinatown pełne jest kolorowego kiczu, nie znaczy to jednak, że nie jest atrakcyjne dla turystów. Nie spodziewajmy się tam jednak zabytkowej porcelany czy jedwabiu. Takie rzeczy lepiej kupować w dzielnicy indyjskiej.
Do najciekawszych obiektów w Chinatown należą: świątynia buddyjska Tooth Relic, ukończona dopiero w 2007 roku; Centrum Dziedzictwa Chinatown (Chinatown Heritage Centre), świetne muzeum, pokazujące początki Chinatown, niedostatek i cierpienie imigrantów; meczet Jamae, jeden z najstarszych w Singapurze, zbudowany w 1830 roku; wieżowiec Pinnacle@Duxton, najwyższy budynek w mieście z 50metrowym tarasem widokowym i najlepszym widokiem na miasto; świątynia Sri Mariamman, najstarsza i najważniejsza świątynia hinduistyczna, wciąż czynna dla wiernych.
