Obywatele Polscy wjeżdżający do Indonezji potrzebują wizy turystycznej, ważnej przez 30 dni pobytu. Możemy ją otrzymać przy wjeździe, w punktach przekraczania granic na lotniskach i portach morskich.
Po przylocie można ją otrzymać odpłatnie na lotniskach w Dżakarcie, Medanie, Pekanbaru, Padangu, Surabayi, Manado i Denpasar na Bali.
W portach morskich na wyspie Batam, w portach Sekupang, Balu Ampo, Nongsa, Marina Teluk Senimba. Na Bintan, w portach Bandar Bentan Telani Lagoi, Bandar Seri Udana Lobam. Na Sumatrze w portach Belawan, Sibolga, Teluk Bayur, na Jawa w porcie Tanjung Priok (Dżakarta). Na Bali w porcie Padang Bai, w prowincji Irian Zachodni (Papua Zachodnia) w porcie Jayapura.
Wiza krótkoterminowa kosztuje około 10 USD, wiza na 30 dni około 30 USD. Nie ma możliwości jej przedłużenia na miejscu, dlatego jeszcze przed wyjazdem trzeba się o to postarać w Ambasadzie Indonezji w Warszawie.
Paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy od momentu przekroczenia granicy. Możemy być poproszeni o okazanie biletu powrotnego lub biletu na dalszą podróż.
Nie ma obowiązku posiadania określonej kwoty pieniędzy na pobyt. Składając wniosek o wizę należy mieć przy sobie kartę kredytową lub zaświadczenie z banku potwierdzające posiadanie konta bankowego. Zamiast tego można mieć gwarancję osoby zapraszającej, która obieca zapewnić nam środki na utrzymanie i opiekę.
Podatek wyjazdowy, nie wliczony w cenę biletu, wynosi 150 IDR.
Ubezpieczenie komunikacyjne są obowiązkowe, zdrowotne nie, ale lepiej się zabezpieczyć ze względu na wysokie ceny leczenia w szpitalach i klinikach. W tym celu udajemy się do firmy ubezpieczeniowej, która ma agenta na terenie Indonezji i na bieżąco opłaca świadczone usługi medyczne.
Uznawane jest międzynarodowe prawo jazdy a samochód można wypożyczyć w prywatnych wypożyczalniach na dowolny czas, cena wynosi równowartość 30-40 USD dziennie. Płaci się w walucie miejscowej.
Drogi, z wyjątkiem autostrad, są zatłoczone i niebezpieczne. Poza Dżakartą lepiej unikać podróżowania samochodem w nocy, bezpieczniej jest korzystać z samochodu z wynajętym kierowcą. Miejscowi nie przestrzegają przepisów ruchu drogowego.
Zagrożenie przestępczością pospolitą jest niewielkie, tylko na prowincjach częściej zdarzają się kradzieże i rozboje. Znakomite okazję dla kieszonkowców pojawiają się w zatłoczonych autobusach.
Z powodu zamieszek etnicznych podróż po niektórych obszarach kraju może być czasowo ograniczona, zwłaszcza po Papui Zachodniej. Aby tam wjechać potrzebne jest zezwolenie od policji, najlepiej z Dżakarty, jego wydanie może potrwać kilka dni.
