Indonezja jest bardzo zróżnicowana pod względem kulturowym na co ma wpływ ogromna liczba zamieszkujących ją nacji. Na wyspach można naliczyć około 300 grup etnicznych.
Jawajczycy, Sundajczycy, Madurowie i Malajowie należą do austronezyjskiej grupy językowej. Natomiast Papuasi z Nowej Gwinei do australoidalnej grupy etnicznej.
Równocześnie powszechnie używanym, językiem oficjalnym jest bahasia indonesia, powstały na bazie języka malajskiego.
Część plemion, zamieszkujących Irian Zachodni i środkowe Borneo żyje w całkowitej izolacji od świata zewnętrznego, tworzą własną cywilizację, której poziom, z europejskiego punktu widzenia, jest bardzo niski.
Różnorodność kulturową najlepiej pokazuje ilość wyznawanych religii i związanych z nimi tradycji. Obszar kraju zajmują wielkie systemy religijne Azji: hinduizm, buddyzm i dominujący islam.
Hinduizm zachował się jedynie na Bali a buddyzm jest wyznaniem chińskich mniejszości. Druga co do wielkości religią jest chrześcijaństwo a w niektórych regionach praktykuje się, mający wiele wspólnego z szamanizmem - animizm.
Do najcenniejszych zabytków należą liczne, zachowane jeszcze świątynie buddyjskie i hinduistyczne, najsłynniejsze to Borobudur i Prambanan na Jaiwe.
Kraj słynie z przepięknych, niezwykle oryginalnych wyrobów tradycyjnego rzemiosła, cienkich tkanin batikowych, malowanych w kunsztowne wzory. Malarstwo, rzeźbienie w drewnie i kamieniu osiąga niezwykły poziom, oryginalny na każdej z wysp.
Ważne miejsce w kulturze zajmuje muzyka i tradycyjny taniec, uważany tutaj za sztukę i ceremonię. Repertuaru tańców opartych na bogatej mitologii, uczy się już małe dzieci. Dodatkowo wzbogacają je podania religijne, przedstawiane za pomocą ściśle określonej mimiki, ruchów i muzyki.
Głównymi świętami kraju są święta muzułmańskie i chrześcijańskie, w tym Ramadan. Tak, jak na pozostałych obszarach, tak i tutaj święta islamu oblicza się według kalendarza księżycowego, w związku z tym w każdym roku przypadają w innym dniu i miesiącu.
W miejscowych obyczajach kobiety i mężczyźni osiągają pełnoletniość przez małżeństwo i rodzicielstwo. Sama ceremonia zaślubin różni się słowami wypowiadanymi przez obie płci. Na Sumatrze i wyspach wschodnich do dzisiaj zdarzają się małżeństwa kojarzone na podstawie przymierza między klanami. Natomiast wśród Jawajczyków ważniejszy jest status społeczny.
Poligamia zdarza się w społecznościach muzułmańskich i chińskich. Małżeństwo pomiędzy poszczególnymi grupami etnicznymi mają miejsce rzadko, częściej w większych miastach niż na prowincji.
Bardzo ciekawym zjawiskiem jest wayang, indonezyjski styl cieniowanego teatry, w którym występują kukiełki - rzucając cień na podświetlony ekran. Tradycyjnie miał on przekazywać tradycje i przesłania hinduskie i muzułmańskie. Przedstawieniu towarzyszy zespół gamelan, złożony z takich instrumentów jak gongi, bębny i instrumenty strunowe.
