Braszów położony jest w środkowej części kraju, w okręgu o tej samej nazwie, około 166 km. od stolicy Rumunii, Bukaresztu. Założony w 1211 r. przez Krzyżaków, był w średniowieczu dużym centrum handlowym pomiędzy Półwyspem Bałkańskim a Mołdawią i Wołoszczyzną. Do 1918 r. należał do Węgier, dopiero w wyniku I wojny światowej przeszedł do Rumunii.
Krzyżacy zdawali sobie sprawę, że nie utrzymają się długo w Palestynie i szukali nowej siedziby. Pierwszym takim miejscem był południowo-wschodni Siedmiogród, gdzie przybyli na zaproszenie króla węgierskiego Andrzeja II dla obrony wschodnich granic przed koczowniczymi Kumanami. W 1212 r. król podarował zakonowi ziemię Borsa, powstał wtedy zamek w Braszowie i kilka innych. Wkrótce jednak Krzyżacy próbowali wyłamać się spod zależności od Andrzeja II i przekazać zajmowane dobra papieżowi, tworząc w ten sposób państwo zakonne, tak jak zrobili to później w Polsce. Plan nie powiódł się i w 1225 r. król wygnał ich z Węgier.
Miasto posiada wiele cennych zabytków, przede wszystkim rozległe Stare Miasto z pięknym ratuszem, którego budowę rozpoczęto w 1410 r. Następnie Czarny Kościół z lat 1382-1477, wybudowany przez Sasów siedmiogrodzkich w stylu późnogotyckim. Początkowo katolicki, został przejęty przez ewangelików w 1542 r., kiedy jeden z pierwszych kaznodziei Jan Honterus poprowadził tu mszę w języku niemieckim, zamiast łaciny. Jego pomnik do dziś stoi przed budynkiem kościoła. Z oryginalnego gotyckiego wyposażenia zachowała się we wnętrzu jedynie kamienna chrzcielnica z 1472 r., ścienne malowidła w południowym przedsionku przedstawiające Marię z Jezusem, św. Katarzyną i Barbarą a także trzy późnogotyckie tablice ołtarzowe z przedstawieniem ukrzyżowania, biczowania, dwunastoletniego Chrystusa w świątyni, obrzezania i zaślubin Marii.
Niewątpliwą atrakcją miasta jest zachowana, średniowieczna część murów miejskich z licznymi basztami, smukłymi wieżami i bramami. Za murami znajduje się Schei, dzielnica rumuńska, oddzielona od dawnej dzielnicy saskiej.
Cerkiew świętego Mikołaja została zbudowana w 1293 r., wzmianka o niej zachowała się w bulli papieża Bonifacego IX z końca XIV w. W 1495 r. rozpoczęto jej przebudowę w stylu gotyckim. Budowlę zdobią przepiękne polichromie Misu Poppa. Nieopodal znajduje się najstarsza szkoła w Rumunii.
