[Not a valid template]Dalyan położone jest w prowincji Muğla, pomiędzy Marmaris i Fethiye na południowo – zachodnim wybrzeżu Turcji.
Międzynarodową sławę zyskało w 1986 r., kiedy zagraniczni deweloperzy postanowili wybudować luksusowy hotel w pobliżu Iztuzu Beach, siedliska zagrożonego gatunku żółwi oceanicznych, znajdujących się na czerwonej liście IUCN.
Ekologom udało się zatrzymać projekt, z wielkim pożytkiem dla ośrodka. Dzisiaj można tutaj wspaniale wypoczywać opalając się na piaszczystej plaży i pływając w krystalicznie czystym morzu. Drewniane słupki oznaczają miejsca gniazdowania żółwi. Plaża stanowi w tym miejscu naturalną barierę pomiędzy deltą rzeki Dalyan i Morzem Śródziemnym.
W 1988 r. zyskała status obszaru specjalnej ochrony środowiska. Plażę otaczają pasma górskie porośnięte aromatycznym lasem piniowym. Wszystkie obiekty turystyczne znajdują się około 12 km od morza. Do Iztuzu można dopłynąć rzeką, wijącą się wśród labiryntu setek wysepek porośniętych bujną roślinnością, Delta Dalyan widziana z góry robi niesamowite wrażenie.
W pobliskim jeziorze Koycegiz można zażyć kąpieli błotnej, która upiększa skórę i leczy niektóre choroby, tutejsze wody termalne leczą z kolei reumatyzm, choroby układu nerwowego i trawiennego.
Pomimo najazdu turystów miejsce zachowała swój specyficzny, nieco prowincjonalny koloryt z tradycyjnymi restauracjami.
W pobliżu leżą ruiny starożytnego Kaunos z fortyfikacjami wybudowanymi przez greckiego władcę Mauzolusa (377-353 p.n.e.). Ośrodek założony w IX w. p.n.e. był centrum starożytnej Karii. O mieszkańcach Kaunos pisał grecki historyk Herodot, urodzony w pobliskim Halikarnasie. jak wynika z tego opisu lubili huczne przyjęcia, mocno zakrapiane winem.
W II w. p.n.e. dostało się pod władzę Rodos. U stóp góry Tarbelos, dzisiaj Ölmez znajdował się miejski akropol, tutejszy klimat uważany był za niezdrowy ze względu na bliskość bagien. Do zachowanych zabytków należą także teatr, świątynia nieznanego bóstwa, bizantyjska bazylika z V-VIII w. oraz wydrążone w skale grobowce.
Wykuto je w skale w V i IV wieku p.n.e. a następnie zostały ponownie użyte przez kolejnych mieszkańców miasta. Nazywane są królewskimi, ale nie wiadomo kogo w nich pochowano, prawdopodobnie służyły bogatym patrycjuszom Kaunos. Bogato zdobione fasady nawiązują do jońskich świątyń z charakterystycznymi kolumnami i trójkątnym zwieńczeniem.
[Not a valid template]Zachowały się także pozostałości rzymskich łaźni oraz ruiny czterech świątyń z czasów greckich i rzymskich.
Teatr wzniesiono poniżej akropolu, wspierając kamienną widownię o południowe wschodnie zbocze wzgórza, powyżej odkryto pozostałości świątyni z IV w. p.n.e. Pod sceną znaleziono posągi z tego samego okresu.
Jednak wszystkie kamienne pozostałości teatru z wapienia, piaskowca i marmuru pochodzą z I i II w. Budowla sceniczna ma 38,5 m długości, 10 m szerokości i dwa piętra. Oprócz komedii i tragedii wystawiano spektakle muzyczne i odbywano zgromadzenia.
