Najwspanialszym zabytkiem Kambodży, świadkiem jej wielowiekowej kultury są ruiny dawnej stolicy władców Khmerskich w Angkor, w 1992 r. wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Buddyzm wyznaje większość mieszkańców kraju i jego zasady wyznaczają miejscową obyczajowość. Nikogo nie dziwi widok ubranych na pomarańczowo mnichów, którzy od rana wędrują od domu do domu prosząc o datki, nikt im nie odmawia, dając przynajmniej symboliczną sumę. Często spotyka się mieszkańców klęczących przed mnichami, przyjmujących oczyszczenie i błogosławieństwa.
Przed wejściem do domów, użytkowanych świątyń, niektórych miejsc publicznych zdejmujemy buty. Dotykanie głowy dziecka, lub osoby dorosłej, uważane jest za obraźliwe.
Witając się nie podajemy ręki, tylko skłaniamy lekko z rękami złożonymi jak do modlitwy. Nie należy wskazywać niczego stopą a podając komuś jakiś przedmiot, na przykład prezent, robimy to obiema rękami. Na szczęście w stosunku do turystów, mieszkańcy kraju nie są zbyt wymagający co do przestrzegania zasad dobrego wychowania.
Siedząc na ziemi należy skrzyżować nogi po „turecku”, kobiety powinny przysiadać na piętach lub stopami wyciągniętymi po skosie.
Odstawiając szklankę, pokazujemy, że chcemy aby ją uzupełniano. Jeżeli mamy już dość trzymajmy naczynie w dłoniach.
Na kulturę Khmerów duży wpływ miały sąsiednie Indie, świadczą o tym na przykład napisy w sanskrycie na kamiennych płytach, stelach i kolumnach licznych świątyń w kraju. Legendy o powstaniu pierwszego państwa na terenie Kambodży – Funanu, łączy się z osobą wygnanego, indyjskiego bramina Kaundija, który miał tu przypłynąć z Indii i poślubić piękną królową Liu Ye. Najwcześniejsze wzmianki o Funanie pochodzą z II w., głównie z kronik chińskich i wykopalisk archeologicznych.
Był to kraj rolniczy z miastami wzniesionymi nad brzegami rzek, jezior i kanałów, otoczonymi przez fosy, w których pływały krokodyle. Drewniane domy wzniesione na palach pokrywano liśćmi bambusa, jedynie pałac królewski miał kamienne fundamenty.
Jego tradycje kontynuowało królestwo Czenli i wreszcie Imperium Khmerskie, po którym pozostał zespół Angkor Wat obejmujący obszar 400 km².
