Oficjalna nazwa: Kambodża, Królestwo Kambodży
Oryginalna nazwa: Preăhréachéanachâkr Kâmpǔchéa
Stolica: Phnom Penh
Ludność: 13 388 910
Powierzchnia: 181 040 km²
Język: khmerski
Waluta: 1 nowy riel (CR) = 100 sen
Największe miasta: Angkor, Kampot, Siem Reap, Sihanoukville, Stung Treng
Państwo położone w południowo-wschodniej części Azji, na Półwyspie Indochińskim.
Graniczy z Tajlandią, Laosem i Wietnamem. Kambodża ma dostęp do Oceanu Spokojnego przez Zatokę Tajlandzką, zwaną także Zatoką Syjamską. Wcina sie ona głęboko pomiędzy nasadę Półwyspu Malajskiego i południowe brzegi Półwyspu Indochińskiego. Wzdłuż jej brzegów ciągną się liczne wyspy i malownicze skały, w części zachodniej przepiękna rafa koralowa. Zatoka uznana została za oddzielne morze.
Lasy porastają ogromna powierzchnię kraju, w części środkowej i na południu bujne, wiecznie zielone lasy równikowe, na północy monsunowe tracące liście w porze suchej z aromatycznymi drzewami sandałowymi, kamforowymi, tekowymi.
Na wybrzeżu wpijające się długimi, palczastymi korzeniami w wodę lasy i zarośla namorzynowe. Symbolem kraju powszechnie występująca palma cukrowa, używana jako budulec, źródło cukru, octu, lekarstw i wina.
Kambodża jest krajem słoni, tygrysów, małp gibbonów, makaków i langurów oraz niezliczonej ilości ptactwa.
Krótka historia i ustrój polityczny
Pierwsze państwo na tym terenie, Funan ze stolicą w Widhapurze, powstało około I w p.n.e. Pozostało po nim bogate we wspaniałe zabytki stanowisko archeologiczne Óc Eo łączące się bezpośrednio z Angkor Borei.
Funan prowadził ożywiony handel z Zatoką Tajlandzką, Półwyspem Malajskim, Indonezją, Indiami i starożytną Persją.
Na 802 r. datuje się powstanie zjednoczonego państwa Khmerów pod rządami dynastii angkorskiej. Władcy pozostawili po sobie ruiny wspaniałej stolicy Angkor Wat.
W 1432 r. Imperium Khmerskie zostało zajęte przez Tajów, Angkor Wat opuszczono a stolica została przeniesiona do Phom Penh.
Pierwsi Europejczycy przybyli do Kambodży w XVI w. W 1863 r. kraj dostał się pod protektorat Francji i odzyskał niepodległość dopiero w 1949 r.
W 1970 r. wybuchła wojna domowa, po władzę sięgnęli Czerwoni Khmerzy, organizacji komunistycznej pozostającej pod wpływem maoizmu. Rozpoczęło to masowe egzekucje i ludobójstwo, kraj znalazł się w izolacji, mieszkańców miast wysiedlono do wiejskich komun, zlikwidowano szkoły. Reżim został obalony w 1979 r. chociaż walki trwały jeszcze długo.
Obecnie Kambodża jest monarchią konstytucyjną, króla wyznacza Rada Tronu. Władza ustawodawcza należy do Zgromadzenia Narodowego, wybieranego co 5 lat w wyborach powszechnych. Władza wykonawcza do rządu z premierem, którego król może odwołać w każdej chwili.
Geografia
Powierzchnia kraju w przeważającej części to rozległa i nisko położona aluwialna Nizina Mekongu (100 m n.p.m.). Przez jej wschodnią część przepływa największa rzeka kraju Mekong, w części południowej leży rozległe jezioro Tonle Sap. W czasie pory deszczowej nadmiar wody w Mekongu wywołuje zjawisko cofania się wód rzeki w kierunku jeziora, którego głębokość wzrasta do 12 m.
Mekong ma swoje źródła w górach Tangla na Wyżynie Tybetańskiej, przepływa przez Chiny, Laos, Kambodżę i Wietnam, po czym wpływa do Morza Południowochińskiego szeroką deltą o powierzchni 55 tys. km². Całkowita długość rzeki wynosi 4 500 km.
Nizina otoczona jest przez pasma górskie, w części południowo-zachodniej zrębowe Góry Kardamonowe i Góry Słonia, na północy Góry Dangrek. Najwyższy szczyt to Aural (1 771 m n.p.m.) w Górach Kardamonowych. Na wschód od Mekongu leżą Góry Annamskie.
Wysokie, skaliste szczyty ciągną się wzdłuż całego wybrzeża.
Ludność i religie
Główna część ludności kraju to Khmerowie, zamieszkujący także sąsiedni Wietnam i Tajlandie. Wyróżnia się Khmerów Środkowych i Północnych – Surin, grupę Khmerów Krom w dolnym biegu Mekongu oraz Khmerów Górskich mówiących językiem mon-khmer.
Wyznają buddyzm theravada, należący do jednej z wczesnych szkół .
Kambodże zamieszkują także Chińczycy, Czamowie – pochodzący z terenów obecnego Wietnamu i blisko spokrewnieni z Malajami, wyznający hinduizm, Tajowie, Wietnamczycy i Laotańczycy przybyli z Laosu.
Główną religią jest buddyzm, spotkamy jednak także niewielki procent muzułmanów, chrześcijan, protestantów i wyznawców animizmu, przypisujących duszę wszystkim zwierzętom, roślinom, minerałom i żywiołom. Po śmierci dusza człowieka trafia do zaświatów, pełnych innych dusz i rozmaitych duchów, mają one negatywny lub pozytywny wpływ na świat rzeczywisty. Łącznikami pomiędzy obiema, przenikającymi się światami są szamani, którzy w tym celu wprowadzają się w rodzaj tańca-ekstazy.
Kraj jest słabo zaludniony, w latach 1975-1985 ludność została zdziesiątkowana na skutek rządów Czerwonych Khmerów, wojny domowej i bombardowań wojsk amerykańskich. Osadnictwo skupia się w żyznej dolinie Mekongu i nad jeziorem Tonle Sap, ludność pochodzenia chińskiego zamieszkuje głównie miasta, Czamowie i Wietnamczycy w oddzielne osadach na terenie całego kraju. Tajowie i Laotańczycy zamieszkują tereny przygraniczne.
Stolica i większe miasta
Kambodża jest krajem słabo zurbanizowanym, największym ośrodkiem miejskim jest stolica – Phnom Penh stanowiąca centrum handlowe, przemysłowe i kulturalne.
Inne duże miasta to Battambang (drugie co do wielkości), Kampong Czam, otoczony gajami cytrusowymi Pursat, Kompong Som i Kampot nad Zatoką Tajlandzką.
Ustrój
Obecnie kraj jest monarchią konstytucyjną z królem wybieranym przez Radę Tronu, w której biorą udział potomkowie trzech linii królewskich. Władzę ustawodawczą sprawuje Zgromadzenie Narodowe, władzę wykonawczą Królewski Rząd Kambodży na czele z premierem.
Pierwsze, wolne wybory parlamentarne odbyły się pod nadzorem ONZ w 1993 r. Wygrał je rojalistyczny Zjednoczony Front Narodowy.
Pingback: Indie zbudują cud świata - Państwa Świata