Hamburg
Hamburg posiada prawa miasta związkowego i zarazem kraju związkowego, jest największym portem Niemiec, ogromnym ośrodkiem przemysłowym i finansowym.
Leży w północnej części Niemiec, niedaleko ujścia Łaby do Morza Północnego.
Na terenie dzisiejszego miasta już w IV w. p.n.e. istniała osada, zamieszkana przez germańskich Sasów. W 810 r. n. e. Karol Wielki wybudował tutaj kościół, który miał krzewić chrześcijaństwo wśród wojowniczych pogan. Do jego obrony rozbudowano warowny gród, zaczątek Hamburga. W X w. został spalony przez Drzewian, Słowian zamieszkujących te tereny w średniowieczu.
Wkrótce spławna Łaba zaczęła odgrywać coraz większą rolę w handlu północnoeuropejskim, a wraz z nią szybko rozwijające się miasto. W 1189 r. Hamburg otrzymał od Fryderyka I Barbarossy przywilej pobierania ceł i status Wolnego Miasta Rzeszy.
Zabytkowa starówka została niestety zniszczona przez aliancki nalot dywanowy w czasie II wojny światowej. Historyczne centrum zajmuje obszar pomiędzy dworcem głównym a Gänsemarkt.
W II połowie XVI w otwarto giełdę hamburską, pierwszą tego typu placówkę w krajach niemieckojęzycznych, wkrótce większość mieszkańców przeszła na ewangelicyzm a życie religijne skupiało się w kościele Jana Bugenhagena, czołowego przedstawiciela protestantyzmu.
W 1678 r. rozpoczyna działalność Opera, także jedna z pierwszych w Europie, kulturalny rozkwit miasta nastąpił jednak dopiero w XVIII w., za sprawą Hamburskiego Teatru Narodowego.
Dzisiaj obraz miasta ukształtowany jest przez wieże kościołów. Kościół św. Katarzyny jest po latarni morskiej Neuwerka, najstarszą budowlą Hamburga. Jego wieża pochodzi z XIII w., sama budowla położona przy ulicy Bei den Mühren, tuż nad Kanałem Celnym (Zollkanal) i w sąsiedztwie Speicherstadt – największego na świecie kompleksu powiązanych ze sobą magazynów powstającego od 1888 r., jest tradycyjnie uważana za świątynię ludzi morza.
W 1310 r. rozpoczęto budowę kościoła św. Piotra, inskrypcja na ozdobnej kołatce z brązu, w formie głowy lwa, najstarszego zachowanego dzieła rzemiosła w mieście, informuje o położeniu kamienia węgielnego pod wieżę w 1342 r.
Historia kościoła św. Jakuba sięga 1255 r., na nowo budowlę rozpoczęto pomiędzy 1350 a 1400 r. Natomiast kościół św. Michała jest cennym zabytkiem barokowej architektury sakralnej w północnych Niemczech. Kościół św. Mikołaja z XIX w. przy placu Hopfenmarkt został mocno zniszczony podczas II wojny, ruiny jego wieży pozostawiono jako pomnik.
Warto zwrócić uwagę na domy na Krameramtswohnungen z XVII w. z Muzeum historycznym w jednym z nich oraz monumentalny ratusz z XIX w.
