Nikaragua

Oficjalna nazwa: Nikaragua, Republika Nikaragui
Oryginalna nazwa: República de Nicaragua
Stolica: Managua
Ludność: 5 570 000
Powierzchnia: 129 494 km²
Język: hiszpański
Waluta: 1 złota cordoba (C$) = 100 centavos
Największe miasta: Managua, León, Chinandega, Masaya, Granada, Estelí, Tipitapa, Matagalpa, Juigalpa, Bluefields


Mapa Nikaragua
Nikaragua mapa

Nikaragua to państwo, które w zależności od sposobu wytyczenia granicy leży w Ameryce Północnej albo w Ameryce Środkowej. Jest to stosunkowo nieduży kraj pomiędzy Hondurasem a Kostaryką, który niepodległość uzyskał dość dawno, bo niemal dwieście lat temu, choć nie cały ten okres był jednakowo spokojny. Choć na pewno warto odwiedzić to niezbyt gęsto zaludnione państwo to wcale nie cieszy się ono większym powodzeniem wśród turystów.

Warunki naturalne.

Zachodnia granica Nikaragui przebiega wzdłuż Pacyfiku, wschodnia- Morza Karaibskiego i ta ma charakter lagunowy, a więc byłaby szczególnie atrakcyjna dla turystów, gdyby nie fakt, że wybrzeże jest w wielu miejscach zabagnione i trudno dostępne. Przy granicy zachodniej natomiast ciągną się góry i to dość wysokie, bo dochodzące niemal do dwóch i pół tysiąca metrów wysokości nad poziomem morza. Jeszcze bliżej wybrzeża znajduje się rząd kilkudziesięciu wulkanów z których jeden, Momotombo, wysoki na tysiąc dwieście metrów z okładem, stał się symbolem Nikaragui. Szata roślinna Nikaragui jest zbliżona do naturalnej, a więc od strony wschodniej przesuwając się ku zachodowi występują lasy mangrowe, wiecznie zielone równikowe lasy wilgotne ,a następnie formacje drzewiasto-trawiaste, które na zachodzie przechodzą w typową sawannę.

Bezpiecznie pod ostrym prawem.

Prawo Nikaragui przewiduje bardzo dotkliwe kary za wwóz narkotyków. Wymiar kary jest uzależniony od ilości posiadanych narkotyków i może sięgnąć nawet dwudziestu pięciu lat więzienia, o ile wwożący udowodni, że narkotyki przewozi wyłącznie na użytek własny. Także policja i wymiar sprawiedliwości działają wyjątkowo sprawnie w stosunku do państw ościennych, co jednak nie niweluje całkowicie pospolitej przestępczości. Głównie jednak ogranicza się ona do kradzieży kieszonkowych w dużych miastach i rzadkich rabunków na prowincji, a ostatni problem także dotyczy jedynie co lepszych samochodów poruszających poruszających się w nocy. Wszystkie miasta o znaczeniu turystycznym są względnie bezpieczne i turysta przebywając tam nie musi dodatkowo martwić się o swoje bezpieczeństwo. Trzeba jednak pamiętać o tym, że w Nikaragui nie ma przedstawiciela polskich firm ubezpieczeniowych i ubezpieczyć należy się na miejscu.

Podróże z zachodu na wschód.

Nikaraguę najczęściej zwiedza się zatłoczonymi autobusami, które trafiły do tego kraju ze Stanów Zjednoczonych. Zawsze jest w nich tłoczno- bez względu na dzień tygodnia i porę dnia, ale za to jest to najlepszy sposób zwiedzania. Najchętniej wybierane przez turystów trasy to zwiedzanie kraju z zachodu, od pasma wulkanów, po wschód z jego wybrzeżami, które wszędzie, gdzie się tylko dało, zostało przygotowane dla turystów. Nikaragua jest na tyle małym krajem, że różnice kulturowe, jeśli w ogóle występują, są raczej niewielkie, a wynikają głównie z wyznawanej religii. Wprawdzie dominująca jest katolicyzm, ale traci on wyznawców na rzecz protestantyzmu i to może oczywiście wpływać na kulturę, ale nie w skali, jaką zdoła zaobserwować turysta. Stosunkowo niewiele przetrwało rdzennych zwyczajów mieszkańców tego regionu, ale ostatecznie Nikaragua została zasiedlona niedługo po odkryciu przez Kolumba, więc dość długo miejscowe zwyczaje mieszały się z europejskimi, co w końcu doprowadziło do ich prawie całkowitego zaniku. Kultura jest też raczej słabo zinstytucjonalizowana, niewiele jest muzeów czy teatrów, a te, które funkcjonują, również w dużej mierze zostały przygotowane na wzór amerykańskich lub europejskich właśnie z myślą o turystach, a więc brak im nieco nikaraguańskiego charakteru.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *