Oficjalna nazwa: Kongo, Republika Konga
Oryginalna nazwa: République du Congo
Stolica: Brazzaville
Ludność: 3 756 000
Powierzchnia: 342 000 km²
Język: francuski
Waluta: 1 frank kongijski (CF)
Największe miasta: Pointe-Noire
Kongo, zamieszkiwane najpierw przez Pigmejów, a następnie przez ludy z grupy Bantu, przez długi czas było kolonią portugalską, a następnie francuską. Dziś jestem jednym z bogatszych i bardziej znanych krajów afrykańskich. Jest też jednym z częstszych celów wypraw turystycznych.
Warunki naturalne.
Głównymi źródłami dochodu jest eksploatacja bogatych złóż ropy naftowej i nieco mniej rentownych kopalni diamentów oraz soli potasowych. Długość wybrzeża to niespełna sto siedemdziesiąt kilometrów, a powierzchnia Konga jest niemal w całości równiną wznoszącą się ku wschodowi i osiągająca w najwyższym punkcie nieco ponad kilometr wysokości nam poziomem morza.
Bezpieczne Kongo
W porównaniu na przykład do sąsiedniej Demokratycznej Republiki Konga (która nie jest ani republiką, ani tym bardziej demokratyczną), Kongo jest krajem bezpiecznym. Napady na turystów należą do rzadkości i zazwyczaj wynikają z niefrasobliwości gości, którzy samotnie zwiedzają biedne dzielnice miast po zmroku. Policja kongijska szczególną uwagę zwraca właśnie na turystów, czasem przy tym wyglądając nieco nadgorliwie, ale to najmniejszy problem. Większym problemem w Kongu może być brak czystej wody albo lekarstw. Zaleca się zabranie ze sobą najpotrzebniejszych medykamentów oraz tabletek do oczyszczania wody. Raczej nie powinno być problemów z zaopatrzeniem się w inne potrzebne artykuły. Warto jednak wcześniej zorientować się w cenach, ponieważ często płacąc w dolarach zaoszczędzimy więcej, niż gdybyśmy chcieli wymienić je na miejscową walutę.
Planując podróż zaleca się unikania wypraw w regiony północnego wschodu, gdzie sytuacja jest bardziej napięta. Najbezpieczniej, jeśli decydujemy się na podróż samochodem, wynająć przewodnika albo zorganizować wyprawę kilku pojazdów, co zwiększa bezpieczeństwo. Stan dróg jest miejscami kiepski, ale większość tras jest przejezdna nawet w kiepską pogodę. W przeciwieństwie do wielu innych krajów regionu, w Kongu niemal nie zdarzają się próby wyłudzenia łapówki przez funkcjonariuszy policji ani wymuszenia dokonywane przez osoby podające się za policjantów.
Kongo na co dzień.
Choć PKB w Kongu jest dość wysokie, na większości terenów panuje bieda. Trudno doszukać się tu jakichś specjalnych okazji kulturalnych, ale kultura kongijska manifestuje się na co dzień, choć w dość specyficznym połączeniu z kulturą francuską, co szczególnie dobrze widać na przykładzie kuchni, która często sprowadza się w biedniejszych okolicach do bagietek z curry lub pieprzem. Nawet jednak coś tak prostego może być zadziwiająca smaczne, nawet w zestawieniu z kuchnią restauracyjną, której brakuje oryginalności i wplecenia w potrawy jakichkolwiek lokalnych smaków. Dla mieszkańców Konga bardzo duże znaczenie mają więzi międzyludzkie i to zarówno w rodzinie jak tez z sąsiadami czy znajomymi. Jeśli więc zatrzymamy się gdzieś na dłużej to mieszkańcy z pewnością przywykną do naszej obecności i przed wyjazdem obowiązkowa będzie skromna uczta, w której powinniśmy partycypować, żeby nie obrazić naszych gospodarzy. Zazwyczaj następuje także wymiana drobnych podarków, co jest symbolem dobrych stosunków pomiędzy oboma stronami. Kultura kongijska pełna jest właśnie takich miłych drobiazgów, które tworzą prawdziwie unikalny klimat miejsca i sprawiają, że Kongo wygląda na jeszcze bardziej atrakcyjne niż jest w rzeczywistości. To właśnie tamtejsi mieszkańcy sprawiają, że warto planować powrót do Konga, bo po drugiej czy trzeciej wyprawie wraca się tam w zasadzie jak do siebie.
