Oficjalna nazwa: Katar, Państwo Katar
Oryginalna nazwa: دولة قطر
Stolica: Ad-Dauha
Ludność: 928 635
Powierzchnia: 11 437 km²
Język: arabski
Waluta: 1 rial katarski (QR) = 100 dirhamów
Największe miasta: Ar-Rajjan, Musajid, Al-Wakra, Chaur, Duchan, Umm Bab.
Katar to kraj położony na półwyspie o tej samej nazwie nad Zatoką Perską. Znany jest głównie jako wydobywca i eksporter ropy naftowej, a także jako kraj o niezbyt demokratycznych rządach (w Katarze nie istnieje ani parlament, ani partie polityczne). Jako cel turystycznych wypraw nie jest zbyt popularny, bo spora część kraju jest objęta ograniczeniami w ruchu, związanymi z istnieniem instalacji wydobycia i transportu ropy naftowej, a od strony krajoznawczej jest to niemal całkowicie i wyłącznie pustynia.
Warunki naturalne.
Katar to kraj pustynny, z wyjątkiem bagnistego krańca północno-wschodniego. Jedynym walorem przyrodniczym, który przyciąga turystów są liczne rafy koralowe, choć wiele z nich jest niedostępnych dla nurków, zresztą Zatoka Perska jest stale zanieczyszczona ropą naftową i pływanie w niej jest w dużej mierze zagrożeniem. Dobrze zachowana roślinność pustynna raczej nie jest magnesem turystycznym.
Kraj jednego rodu.
Katar od osiemnastego wieku jest rządzony przez ród al-Thani. Czysto teoretycznie mogłoby to dać stabilizację, ale obecna forma rządów, choć stabilna, raczej nie jest pożądana jako niezbyt demokratyczna. Z drugiej jednak strony- świat Zachodu, uzależniony od katarskiej ropy, niespecjalnie pali się do upominania emira w kwestii praw człowieka.
Ciągłość władzy dała jednak okazję do rozwoju infrastruktury. Niewiele osób wie, że niemal pięć procent powierzchni Kataru, pierwotnie będących jedynie jałową pustynią, zostało dzięki zaawansowanym technologiom nawadniania i nawożenia, zamienione w żyzne pola uprawne. Katar jest liderem w regionie jeśli chodzi o nowe technologie.
Liberalny muzułmanin.
Katar jest krajem muzułmańskim, ale w podejściu do norm obyczajowych zauważyć można pewne rozluźnienie, choć niezbyt duże. Wciąż trwa walka o prawa kobiet, które w Katarze są prawnie dyskryminowane. Z punktu widzenia turysty ważne jest, aby umieć zaakceptować zasady muzułmańskie i w czasie pobytu w Katarze stosować się do nich, zwłaszcza w okresie ramadanu. Islam w wydaniu katarskim jest dość liberalny, ale nie należy przesadzać ze swobodą. Samotnie podróżująca kobieta należy do rzadkości, a narażona jest na zaczepki i kąśliwe uwagi ze strony Katarczyków. Praktycznie nie dochodzi do aktów przemocy wobec obcych kobiet, ale trudno też w stosunku do nich doszukać się kurtuazji czy choćby zwykłej grzeczności.
Zwiedzanie większości obiektów kultu i meczetów jest dopuszczalne w obecności przewodnika i z zachowaniem określonych przez niego zasad, są jednak i takie meczety, do których wstęp mają wyłącznie muzułmanie podczas modlitwy, a nie brak i takich, do których z przewodnikiem mogą wejść mężczyźni, ale kobietom nie wolno wejść na teren świątyni.
Jednym z zakresów, na którym nie dopuszcza się żadnych odstępstw od klasycznej doktryny muzułmańskiej jest całkowity zakaz spożywania alkoholu i przyjmowania innych środków odurzających. Nawet posiadanie choćby niewielkiej ilości narkotyków może skutkować przynajmniej długotrwałym więzieniem. Podobnie jak w graniczącej z Katarem Arabii Saudyjskiej, kobietom nie wolno również prowadzić samochodu, choć wolno im mieć prawo jazdy. Zakaz ten nie jest respektowany jednak w większych miastach, ale poza nim policja obyczajowa bardzo rygorystycznie pilnuje jego respektowania.
Katar jest państwem przyjaznym i bezpiecznym, trzeba jednak pamiętać, że jest to kraj o zupełnie innym pniu kulturowym, a więc niektóre normy znane w Europie są obce Katarczykom i nie zostaną przez nich zaakceptowane, podobnie jak europejczyk nie przyzna racji niektórym zasadom emiratu.
Jedna odpowiedź na „Katar”