Afganistan

Oficjalna nazwa: Afganistan, Islamska Republika Afganistanu
Oryginalna nazwa: د افغانستان اسلامي جمهوریت, جمهوری اسلامی افغانستان
Stolica: Kabul
Ludność: 29 835 392
Powierzchnia: 652 230 km²
Język: paszto
Waluta: 1 afgani (AF) = 100 pul
Największe miasta: Kabul, Herat, Kandahar, Mazar-i Szarif, Dżalalabad, Kunduz


Mapa Afganistanu
Afganistan mapa

Afganistan, jak na kraj ogarnięty konfliktami od kilkudziesięciu lat, ma całkiem sporą gęstość zaludnienia. Jest to kraj górzysty i bez dostępu do morza. Kolejne rewolucje i kontrrewolucje spowodowały upadek gospodarczy i kulturalny. Dziś Afganistan jest krajem, którego negatywną opinię stworzyła głównie amerykańska, a wcześniej radziecka inwazja. Żadna z nich nie zakończyła się spodziewanym efektem, natomiast skutecznie odstraszyła turystów od odwiedzin w Afganistanie i Afgańczyków od przyjmowania zagranicznych gości.

Warunki naturalne.
Zdecydowana większość kraju położona jest w wysokich górach z najwyższym szczytem, Noszakiem, o wysokości niemal siedmiu i pół tysiąca kilometrów. Poza tym dużą część kraju zajmują pustynie i niewielki skrawek- stepy. Lasy stanowią jedynie kilka procent powierzchni, a ich areał stale się zmniejsza. Większość Hindukuszu pokryta jest wieczną zmarzliną, ale w obszarach pustynnych średnia temperatura latem sięga nawet dwudziestu dwóch stopni. Cały Afganistan poprzecinany jest licznymi wąwozami, uskokami i przełęczami, które bardzo utrudniają lub wręcz uniemożliwiają komunikację.
Bezpieczeństwo i prawo.

Nieliczni goście zagraniczni zazwyczaj dobrze zdają sobie sprawę z obowiązującego w Afganistanie prawa, które jest jednym z bardziej restrykcyjnych praw cywilnych opartych na prawie szariatu. Kara więzienia grozi nie tylko za posiadanie lub sprzedaż narkotyków, ale także alkoholu lub wieprzowiny i dotyczy to tak samych Afgańczyków jak i turystów. Najbardziej niebezpieczne rejony to wschód i północ kraju wzdłuż granicy z Pakistanem. Jednak także pozostały obszar nie należy do bezpiecznych. Względnie spokojnie jest jedynie w centrach miast kontrolowanych przez władze centralne lub koalicję antyterrorystyczną, choć i tam turyści mogą stać się celem aktów przemocy lub terroryzmu. Uzyskanie pomocy konsularnej w warunkach de facto wojennych jest trudne.

Zagrożeniem dla bezpieczeństwa są także: zły stan dróg i pojazdów, służba zdrowia, która praktycznie nie istnieje, konflikty plemienne oraz naturalne zagrożenia epidemiologiczne.
Zabytki, których nie ma.

Większość zabytków Afganistanu została zniszczona lub utracona. Proces ten rozpoczął się kiedy wywieziono większość zabytków afgańskiego Muzeum Narodowego do muzeów w ZSRR. Po przejęciu władzy przez talibów wiele innych zabytków zostało zniszczonych jako niezgodne z zasadami islamu, i na razie nie ma możliwości ich odbudowy ze względu na sytuację polityczną oraz trwające konflikty zbrojne. Jednym z najważniejszych i wciąż istniejących zabytków jest minaret w Dżamie, jednak wymaga on natychmiastowej interwencji konserwatorskiej.

Talibowie podczas swoich rządów nie zdołali zniszczyć zabytków kultury niematerialnej, choć starano się ją zniszczyć na wiele sposobów: aresztowano śpiewaków, gawędziarzy, a recydywa groziła śmiercią. Dziś jednak przekazy ustne i pieśni wykonywane głównie w języku perskim są największym skarbem kulturalnym Afganistanu, jakkolwiek na terenach będących pod władzą plemion lub talibów wciąż są one zakazane jako nielicujące z islamem, choć często opowiadające właśnie o gorliwości religijnej.

Dotarcie do wielu zabytków i dowodów historii, także tych niematerialnych, jest dziś z wielu powodów całkowicie niemożliwe. Każdego dnia Afganistan traci jakiś dokument swojej barwnej, choć często krwawej historii, tracąc także przy tym także cząstkę swojej indywidualności na rzecz niepotrzebnie i na siłę zaszczepianych wzorców zachodnich.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *