Oficjalna nazwa: Republika Hondurasu
Oryginalna nazwa: República de Honduras
Stolica: Tegucigalpa
Ludność: 7 325 000
Powierzchnia: 112 090 km²
Język: hiszpański
Waluta: 1 lempira (L) = 100 centavos
Największe miasta: ,Tegucigalpa, San Pedro Sula, La Ceiba, Choloma, El Progreso, Choluteca, Comayagua, Puerto Cortés, La Lima, Danli
Honduras to jedno z największych państw Ameryki Środkowej. Położone jest między Morzem Karaibskim a Oceanem Spokojnym. Honduras zajmuje także pewną ilość wysp, z których największe i najbardziej znane to archipelag Bahia. W pierwszej połowie szesnastego wieku został zaanektowany przez Hiszpanię jako część wicekrólestwa Nowej Hiszpanii, wcześniej natomiast tereny należące do dzisiejszego Hondurasu leżały w strefie wpływów Majów.
Warunki naturalne.
Honduras, podobnie zresztą jak inne kraje tego regionu, jest w większości krajem górzystym. Jest to państwo zasobne w rudy srebra, żelaza, cynku, ołowiu i antymonu, a także jeden z największych w regionie producentów ryb i przetworów rybnych. Jednym z głównych towarów eksportowych jest także egzotyczne drewno. Dla turystów najbardziej atrakcyjny jest wąski, siedemdziesięciokilometrowy pas równin przybrzeżnych.
Niezbyt bezpiecznie, ale z klasą.
Honduras jest krajem, który w zasadzie bez przerwy ma problemy gospodarcze, a także jest niestabilny politycznie. Przekłada się to także na wzrost zagrożenia przestępczością, które określane jest już jako poważne. Oznacza to, że niewskazane jest noszenie przy sobie nie tylko większych kwot pieniędzy, ale także widocznej biżuterii, która mogłaby być odebrana jako symbol zamożności. Za bezpieczne można uznać w zasadzie tylko te miejsca, które są polecane przez biura podróży albo obsługiwane przez pilotów hotelowych, choć i te po zmroku do bezpiecznych nie należą.
Wszystko to jednak dzieje się poza obrębem ośrodków wypoczynkowych i hoteli, które są bardzo dobrze przygotowane do podejmowania gości z całego świata. Nawet jeśli występują pewne problemy z zaopatrzeniem, choćby w leki, nie dotyczą one aptek hotelowych, choć w tych cena jest często bardzo wygórowana. Mieszkańcy Hondurasu są nieufni wobec przybyszów, choć po krótkim pobycie z nimi przyzwyczajają się i zaczynają traktować jak swoich rodaków. Nie zaleca się jednak wchodzenia w zbytnią komitywę z mieszkańcami, a to ze względu na dużą przestępczość.
Pamiątki z Hondurasu.
Kultura Hondurasu, choć bardzo bogata, pozostawiła po sobie stosunkowo niewiele dobrze zachowanych dowodów. Może dlatego większość pamiątek, jakie można stamtąd przywieźć to samodzielnie zrobione zdjęcia. Bezwzględnemu zakazowi wywozu podlegają dzieła sztuki prekolumbijskiej i jest to zakaz o tyle istotny, że służby celne często nie potrafią odróżnić oryginału od falsyfikatu i wówczas należy przygotować się na dłuższy postój przy granicy- nieprzyjemności z tego tytułu nie ma, ponieważ po kilku telefonach wyjaśnia się, że to, co wieziemy jest tylko repliką, ale traci się na tym sporo czasu. Wiele pamiątek, które kupuje się w Hondurasie, wcale nie powstaje na miejscu, tylko w fabrykach w państwach ościennych albo Brazylii lub Chinach, dlatego fotografie, ze względu na swoją autentyczność, mają takie duże znaczenie. Na dodatek z fotografiami nie wiążą się żadne dodatkowe ograniczenia.
Jak płacić?
Najwygodniejszą formą zapłaty będą dolary amerykańskie, którymi można zapłacić w większości hoteli czy punktów handlowych i usługowych. Można je także wymienić na miejscową walutę, ale przestrzec należy przed czeskim błędem w kantorach: na tablicy kursów widnieje cena dwudziestu pięciu lempirów, natomiast przy wymianie naliczona jest cena pięćdziesięciu dwóch. Jeśli decydujemy się na wymianę to najlepiej dokonać jej w bankach, ale także w ten sposób, żeby nigdy nie nosić przy sobie zbyt dużej ilości gotówki, która mogłaby skusić złodzieja. Płatności kartami kredytowymi nie są powszechne.
