Oficjalna nazwa: Korea Północna, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna
Oryginalna nazwa: 조선민주주의인민공화국 朝鮮民主主義人民共和國, Chosŏn Minjujuŭi Inmin Konghwaguk
Stolica: Pjongjang
Ludność: 22 757 275
Powierzchnia: 120 540 km²
Język: koreański
Waluta: 1 won północnokoreańskki (Wn) = 100 chon
Największe miasta: Pjongjang, Hamhŭng (wraz z Hŭngnam), Ch’ŏngjin, Namp’o, Wŏnsan, Sinŭiju, Tanch’ŏn, Kaech’ŏn, Kaesŏng, Sariwŏn
Korea Północna jest republiką socjalistyczną, czyli totalitarnym państwem komunistycznym położonym na Półwyspie Koreańskim, na obszarze zajętym niegdyś przez Armię Czerwoną. Państwo rządzone jest według ideologii dżucze, stworzonej przez Kim Ir Sena. Jest to najsilniej zmilitaryzowane państwo świata, aspirujące również do stworzenia własnego programu kosmicznego, niemniej jednak dla turystów nie ma w nim miejsca.
Warunki naturalne.
Wzdłuż obu wybrzeży ciągną się pasy nizin, znacznie szerszy od strony zachodniej, czyli przy wybrzeżu Morza Zachodniokoreańskiego niż od strony wschodniej, czyli od strony Morza Japońskiego. W południowo-wschodniej części kraju wznoszą się góry osiągające nawet dwa tysiące siedemset metrów, a które razem z wyżynami zajmują osiemdziesiąt procent powierzchni kraju.
Turystyka centralna.
Koreę północną turyści odwiedzają rzadko. Powodów jest wiele, a głównym jest oczywiście komunistyczna ideologia, w myśl której prawie każdy może stać się „szpiegiem imperialistycznych psów”. Korea Północna jednak podeszła do tematu turystyki bardzo „kreatywnie”, wydzielając region specjalny, Turystyczny Region Kŭmgangsan, który jest specjalną jednostką administracyjną zarządzaną centralnie, do której wstęp jest łatwiejszy, ale która doskonale maskuje koreańską rzeczywistość- jak malowanie trawy na zielono i zbieranie krów we wsi przed wizytą gospodarską, ale na skalę znacznie większą.
Turyści, którzy zamierzają się poruszać poza wyznaczonym regionem turystycznym, muszą liczyć się ze sporymi utrudnieniami. Wiele regionów kraju jest całkowicie zamkniętych dla ruchu turystycznego i wjazd na nie, nawet nieświadomy, grozi poważnymi konsekwencjami karnymi, tak jest na przykład w pobliży obozów pracy, których istnieniu Korea Północna oficjalnie zaprzecza.
Służby bezpieczeństwa są skorumpowane i indoktrynowane, pomoc konsularna jest często bardzo ograniczona, ponieważ system koreański pozostaje bardzo hermetyczny.
