Oficjalna nazwa: Kirgistan, Republika Kirgiska 
Oryginalna nazwa: Кыргыз Республикасы Кыргызская Республика
Stolica: Biszkek
Ludność: 5 357 000
Powierzchnia: 198 500 km²
Język: kirgiski, rosyjski
Waluta:
Największe miasta: 1 som kirgiski (KGS) = 100 tyiyn
Kirgistan jest niespokojną republiką parlamentarną, która od tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego pierwszego roku, kiedy uzyskała niepodległość od Związku Radzieckiego, przeżyła już trzy rewolucje, w tym ostatnią w dwa tysiące dziesiątym roku. Nie dziwi więc, że raczej nie jest to kraj na wakacyjne wojaże.
Warunki naturalne.
Prawie cała powierzchnia kraju pokryta jest górami. Najwyższe pasma należą do łańcucha Tien-szan na wschodzie, a jego najwyższe wzniesienie, Szczyt Zwycięstwa, wznosi się na siedem tysięcy czterysta trzydzieści dziewięć metrów ponad poziom morza. W górach także znajduje się drugie pod względem wielkości jezioro górskie na świecie, Issyk-kul, które poza dużą powierzchnią (ponad sześć tysięcy kilometrów kwadratowych) ma także bardzo dużą głębokość (niespełna siedemset metrów) Dominuje pionowy układ roślinności górskiej.
Kraj dla alpinistów.
To, że raczej nie można nazwać Kirgistanu sielankowym miejscem na wczasy dla rodziny nie oznacza jeszcze, że zupełnie nikt zza granicy tam się nie pojawia. Są to głównie alpiniści, którzy w kirgiskich górach mogą ćwiczyć swoje umiejętności. Góry kirgiskie są bardzo zróżnicowane i zapewniają doskonałe miejsca dla mniej i bardziej doświadczonych wspinaczy, a niektóre z nich uważane są za jedne z trudniejszych do zdobycia szczytów na świecie. Przeciętny turysta nie miałby wiele do zwiedzania, nie wspominając o tym, że w większość miejsc jest bardzo trudno dotrzeć (szlaki kolejowe to trzysta czterdzieści kilometrów, wszystkie drogi łącznie około dwudziestu dwóch tysięcy kilometrów). Okres istnienia Kirgiskiej Republiki Sowieckiej stłumił większość indywidualizmu kulturowego tego regionu, a niewielki Kirgistan i tak nigdy nie stanowił centrum kulturalnego okolicy.
Rolnictwo w górach.
Pomimo tego, że większą część kraju zajmują dość wysokie góry, w Kirgistanie bardzo silnie rozwinięte jest rolnictwo, przy czym sporą część choćby bawełny czy tytoniu jest eksportowana. W górach wydobywa się także złoto, rtęć i uran, ale Kirgistan jest także eksporterem energii elektrycznej. Mimo to jednak, rolnictwo stanowi zdecydowany motor i największe źródło PKB Kirgistanu. Jest to jednak w zdecydowanej większości rolnictwo tradycyjnie, słabo zmechanizowane i mniej wydajne niż przy porównywalnych nakładach w innych krajach regionu. W wysokich górach hodowane są owce, ale tu problemem mogą być surowe zimy i wieczna zmarzlina w wyższych pasmach górskich. Ciągłe zmiany systemu politycznego, najczęściej zachodzące w sposób nagły, żeby nie powiedzieć dramatyczny, ograniczają możliwości rozwoju, w związku z czym od Kirgistanu odsuwają się kolejne biura podróży. Jednak z punktu widzenia europejczyka ten górzysty, islamski kraj jest czymś nowym i interesującym.
Najważniejsze porady.
Przestępczość w Kirgistanie nie jest większa niż w Polsce. Brutalne akty przemocy zdarzają się rzadko, często jednak lokalne służby porządkowe szukają pretekstu do wymuszenia łapówki. Zazwyczaj skutkuje żądanie rozmowy z konsulem albo prośba o wylegitymowanie się policjantów. Specyfika gospodarcza kraju generuje także określone zagrożenia, ale generalnie nie ma powodu, dla którego turyści powinni się czuć zagrożeni.
Po Kirgistanie nie powinno się podróżować zimą. Niesienie pomocy w takich warunkach jest bardzo trudne, a często wręcz niemożliwe. Podróżując pieszo trzeba być bardzo ostrożnym, bo kodeks drogowy jest najczęściej łamanym zbiorem przepisów w Kirgistanie, a samochód ma zawsze pierwszeństwo przed pieszym.
